![]() |
اما آنچه را که نبايد از نظر دور داشت اين است که هدف نهايي نزول قران ما فوق همه اينهاست و تمام اين امور مقدمات رسيدن به آن مقصد اعلاست و نبايد به اين امور بسنده کرد و از هدف اصلي غافل ماند و آن مقصد عالي چيزي جز عمل کردن به دستورات الهي و اقامه آن دستورات در جامعه اسلامي نيست.
* ما اگر صد بار آيات امر به معروف و نهي از منکر را به قرائتهاي مختلف و با سبکهاي زيبا بخوانيم و آن را با آب طلا بر صفحات چندين متري بنگاريم اما يک بار هم ديگران را امر به معروف و نهي از منکر نکنيم قرآن را مهجور ساخته ايم چرا که قرآن کتاب زندگي است نه کتاب تمرين صدا يا رسم المشق خطاطي!
( ولتکن منکم امه يدعون الي الخير يامرون بالمعروف و ينهون عن المنکر...-آل عمران)
* ما اگر قرآن را زيباتر از عبدالباسط بخوانيم و تفسيري طولاني تر از تفسير کبير فخر رازي بر آن بنگاريم اما در مقابل ظالمان و ستمگران سکوت پيشه کنيم و در پي اقامه قسط و عدل در جامعهنباشيم بر قرآن جفا کرده و ظلم روا داشته ايم چرا که يکي از اهداف اصلي قرآن اقامه قسط و عدل در جامعه است( ليقوم الناس بالقسط...-سوره حديد)
* ما اگر هزار بار قرآن به سر بگيريم و بر در خانه مان « و ان يکاد ...» بنويسيم اما به حجاب و عفت خانواده مان توجه نکنيم روز قيامت در مقابل قرآن شرمنده و سرافکنده خواهيم بود چرا که موظف به حفظ فرزندان و دوستان و بستگان خود از معصيت و گناه بوديم ولي کوتاهي نموديم(قوا انفسکم و اهليکم نارا و انذر عشيرتک الاقربين).
* اگر کسي فقط يکبار به قصد فهميدن و عمل کردن، آيات مربوط به طرز برخورد دختران شعيب با موسي عليه السلام را بخواند و يا توصيه هاي خداوند به زنان را بنگرد کافي است تا بفهمد که دم از روابط دوستانه دختر و پسر زدن يا طرح دوچرخه بازي دختران رنگارنگ در کوچه و خيابان و در مرعي و منظر نامحرمان چقدر از تفکر سراسر حيا و عفت قرآن به دور و با فرهنگ قرآن بيگانه است.
* اگر کسي فقط يکبار آيه « فلينظر الانسان الي طعامه» را بخواند و درست در آن انديشه کند مي فهمد که اگر انسان عاقل و هوشمند موظف است به غذايي که مي خورد نظر کند و هر غذايي را و طعام هر کسي را نخورد و در هر لقمه اي که فرو مي برد رعايت اصول بهداشتي و آداب اخلاقي و احکام شرعي را نمايد به طريق اولي موظف است به غذاي جان و طعام روح خود نيز نظر کند و هر کتابي را نخواند و از نشريات و نوشتارهاي منحرف پرهيز نمايد و همانگونه که بهداشت جسم برايش مهم است بهداشت فکر و روان را نيز مهم بشمرد.
* مگر مي شود کسي آيات جنگ و جهاد و حدود و قصاص و ... را خوانده باشد و قائا به جدايي دين و دينداري از حکومت و حکومتداري شود؟ آيا اصلا جنگ و جهاد و لشگرکشي و يا اقامه حدود و قصاص در جامعه بدون وجود حکومت امکان دارد؟
* مگر مي شود فردي آيات مربوط به حکومت سليمان نبي را خوانده باشد يا نظري بر آن همه درگيريهاي موسي و فرعون بر سر بني اسرائيل افکنده باشد و يا سرگذشت تشکيل حکومت پيامبر اکرم(ص) را در تاريخ ديده باشد و بگويد حکومت در شان اولياء خدا نيست! و سياست با مقام قدس و تقواي علماي ديني منافات دارد!؟ و بايد حکومت را به دست افراد لامذهب و بي دين سپرد و عالمان با تقوا در گوشه مساجد صرفا به موعظه هاي بي پشتوانه بپردازند!؟ آيا پيامبران نيز يک عده مقدسان موعظه گر و گوشه نشين و زاهدان منزوي بوده اند که ما هم اينگونه باشيم!؟
* مگر مي شود کسي اين تهاجمهاي سياست بازان رياست طلب را به دين و احکام الهي ببيند و بعد شعار جدايي دين از سياست را باور کند؟!و آيا اين جز يک آتش بس يکطرفه چيز ديگري است!؟ به فرض که دين و دينداران به سياست و حکومت کاري نداشته باشد آيا سياست بازان نيز با دين و احکام الهي کاري نخواهند داشت؟ و دين خدا را بازيچه اهداف و مطامع سياسي خود نمي کنند!؟
* آري دوستان ما بايد ضمن آنکه به کارهاي تبرک جويانه يا علمي و فني پيرامون قرآن مي پردازيم و ضمن آنکه کلاسهاي قرائت و حفظ و معاني و تفسير قرآن را ترويج مي کنيم از اين مسئله غفلت نورزيم که قرآن براي عمل کردن است و يگانه معيار شناخت راهها و نظرات حق و باطل در جامعه کتاب و کلام خداست. پس هر کس سخني گفت و انديشه و طرحي ارائه نمود آن را به قرآن عرضه کنيم و اگر با آيات و دستورات الهي مخالف است از آن دوري جسته و او را نهي از منکر نمائيم تا ان شاء الله روزي شاهد جوانان قرآني و جامعه نوراني به تمام معنا در کشور اسلامي مان باشيم.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط: کتاب زندگي ، ،
:: برچسبها: بالاخره قرآن براي چيست,

